مفتاحم کجاست ...
می خواهم از همیشه ی ، دلهره برخیزم
این پریشانی مداوم شاید ..
تاثیر سایه ی تار من است که...
که این سان
گستاخ و سنگوار  حائل بین خدا و دلم ایستاده است
مفتاحم کجاست ...
تمام دلم را زیر و رو کردم...
"خودم" را کجای این دلتنگی جا گذاشته ام
که حال...
خط به خط این فاصله..
این خلوت سرد و این سکوت مطلق...
چارچوب خیس منطق اشک هایم را بی صدا می شکنند؟
خدایا...
خودم را کجای این آسمان جا گذاشته ام ..
که حالا آسمانت هم تو را به یادم نمی آورد
کدام گوشه از این آسمان... مرا به تو می رساند؟
دلم برایت تنگ شده است...
تنگ تر از همیشه...
خدایا...
هنوز هم نگاهم می کنی؟
خدایا...
صدایم را می شنوی... وسعت مهربانی ات را در عرفه می جویم و بس ....
مفتاحم کجاست ؟ 
می خواهم بروم ..
تا عرش..  تا نور...